Het kerstverhaal, keur het zelf

Een paar weken geleden belandde ik tijdens het zappen langs televisiekanalen in het praatprogramma M. Onder leiding van journaliste Margriet van der Linden werd kerst 2020 besproken. Aan tafel een twee dames (excuses, ik ben hun naam vergeten, die ene presenteert Heel Holland Bakt). Ze lieten hun licht schijnen over kleding, aankleding en natuurlijk de gerechten op de kerstdis. Er zat ook een cabaretier in de uitzending die over het kersttopic mocht meepraten. “Ook als je vanwege corona maar met een klein gezelschap  bent, kleed je dan tóch feestelijk aan”, luidde de unaniem gedeelde conclusie.

Het programma was bijna afgelopen toen de cabaretier Margriet nog even onderbrak. “Voor we het vergeten”, vertelde hij, “we vieren met kerst de geboorte van Jezus, he?”. Margriet van der Linden knikte wat meewarig, maar inderdaad, deze opmerking viel niet te weerleggen. Ik moest aan dit voorval denken, toen ik bij een bouwkundige keuring deze tegeltjes tegenkwam. Het valt voor mij niet in te schatten hoe oud ze zijn (dat is meer iets voor Tussen Kunst en Kitsch), maar ze waren beslist opvallend. Ieder tegeltje vertelt een episode uit de Bijbel, het boek waarin ook het kerstverhaal staat. 

Het kerstverhaal kon ik niet ontdekken tussen die tegeltjes, wel andere episodes zoals ‘de verloren zoon’ en ‘de tien geboden’. Ik heb er even met enige bewondering bijgestaan. Niet eens zozeer vanwege de schoonheid van de tegeltjes, wel vanwege het feit dat in vroegere interieurs persoonlijke overtuigingen werden meegenomen. De oorspronkelijke eigenaren van deze woningen toonden iets van wie ze waren en waar ze wel of juist niet in geloofden.

U vindt inmiddels dat ik aan het afdwalen ben in dit blog? Ik ben toch bouwkundig keurder? Klopt helemaal, maar net als u ook een mens dat één van de meest opmerkelijke jaren uit zijn leven achter de rug heeft. 2020 was ‘like no other year’, de veelgeroemde maakbaarheid maakte plaats voor kwetsbaarheid. Zelfs de meest nuchtere mensen raakten, al was het maar heel eventjes, uit hun evenwicht. En in die omstandigheid is het terugbrengen van kerst tot ’kleed je feestelijk aan’ wel erg mager. 

Misschien is 2020 wel een mooi moment om eens een spade dieper te graven, weer eens te keuren wat wel en niet van waarde is in het leven. Ik ben benieuwd: als u tegeltjes met wijsheden en andere overtuigingen in uw keuken aanbrengt, welke zou een bouwkundig keurder in pakweg het jaar 2075 dan (met misschien wel verbazing) bekijken?